Philip op bezoek - Sumatra - Koh Kut

Hi Lieve mensen thuis, 

sorry dat mijn blog zo lang heeft moeten duren, maar door een stukke laptop en zoveel gezellig bezoek en daarna tentamen even geen mogelijkheid gehad om een blog te schrijven. Maar ik wilde jullie toch allemaal nog even updaten zo vlak voordat ik naar huis kom. 

Op maandag kwam Philip aan in de ochtend, ik ben hem gaan ophalen op het vliegveld en samen zijn we naar nonsi gegaan. De middag zijn we naar Lumpini Park gegaan, een groot park in het centrum van Bangkok maar het was veeelste warm om daar lang rond te lopen dus we zijn ook snel weer naar huis gegaan en de eerste dag viel philip al om 9 u in slaap want hij had een jetlag (gezellig he maar niet heus). Dinsdagochtend moest ik gewoon naar school en Phil is daarheen gekomen zodat ik Chula kon laten zien en dat we vanaf daar de gratis shuttle konden pakken naar de grote shoppingmalls in het centrum. 

Woensdagochtend hadden we een vlucht naar Sumatra, Indonesie. Ik was super blij, want eindelijk even Thailand uit. We vlogen op Medan, de hoofdstad van Sumatra en hadden hier een nachtje geboekt want er staat hier een "paleis" en moskee die we graag wilden bezoeken. Op donderdag zijn we dus vroeg de deur uit gegaan en hup naar het paleis. Micky was hier al geweest en had ons aangeraden ons te verkleden daar, aangezien ik en Phil het paleis niet heel groot vonden en we wel in waren voor wat lol hebben we dat uiteindelijk maar gedaan. Ik denk dat we zelden zo hard hebben gelachen. We waren de enige buitenlanders in het paleis wat betekende dat er toen we er net waren al twee meisjes op ons af kwamen, heel verlegen om te vragen of ze misschien een foto met ons mochten maken. Geen probleem natuurlijk, Phil en ik vonden het wel grappig en hadden dit nog nooit eerder ervaren dus wij vonden het wel leuk. Maar hierna liep het uit de hand totdat er een rij stond van mensen die op de foto wilden met ons. Ik denk dat we 20 minuten tot 30 minuten daar hebben gestaan om foto's met mensen te maken. Dus toen de rij eenmaal opgelost was zijn we weggerend om die kostuums uit te trekken, want die waren zwaar en warm. Daarna zijn we doorgegaan naar de Moskee, ik was nog nooit binnen geweest bij een moskee dus vond het heel interessant en indrukwekkend om het een keer te bekijken. Maar ook hier wilden er weer mensen met ons op de foto, dus dat deden we maar weer, gelukkig nu maar een groep dus minder tijd aan besteed. 

In de middag hebben we de taxi genomen richting Bukit Lawang. We hadden een busje geboekt maar blijkbaar moest niemand anders die kant op dus hadden we een auto voor onszelf. Helaas waren er wel nog wat problemen met het hotel dat we geboekt hadden daar. Wij hadden namelijk al een toer geboekt bij een bedrijfje omdat ik zeker wilden weten dat we die dag konden (want we hadden niet veel tijd) en omdat die organisatie erop stond geen oerangoetangs te voeren en ik weet dat soms als je ter plekke boekt je geen idee hebt wat voor organisatie het is dus vandaar vantevoren geboekt. Maar hier was dat hotel het niet mee eens, we moesten als we daar wilden slapen ook een toer bij dat hotel boeken. Nou dat kon dus al niet en bovendien wilde ik dat ook helemaal niet meer na hoe onaardig die man deed. Dus aan de organisatie waar we de toer hadden geboekt een aanbeveling gevraagd voor hotels en gelukkig een hartstikke leuk hotel geboekt dat geen probleem had met dat we al een toer hadden. Uiteindelijk dus allemaal goed gekomen en misschien zelfs wel beter want nu hadden we veel aardigere mensen om ons heen. Vrijdagochtend gingen we vroeg ontbijten want we gingen daarna de Jungle in voor 6 uur. Aangezien alle hotels daar grenzen aan de rivier en aan de jungle heb je een grote kans om apen te zien, dit was dan ook het geval en een brutale aap vond het nodig om het ontbijt te stelen van een mevrouw die daar zat. Philip en ik hartstikke lachen, die vrouw iets minder blij. Om 8:30 gingen we eropuit, de Jungle in zodat we Oerang oetangs konden zien in het wild. Nou we waren nog niet lang onderweg of we zagen de eerste in een boom hoog in hun nestje zitten ( 3 in totaal, mama papa en een kindje). We hebben daarna ook nog een oerang oetang gezien en een gibbon, wat heel speciaal is want die zijn snel weg als ze mensen zien. We zouden toen eindelijk gaan lunchen, ik had flink trek, maar dat kon helaas niet op de plek die we hadden uitgekozen. Er zat hier namelijk in de buurt een aggressieve oerang oetang (die ze de naam minna hebben gegeven) en die zou dan onze lunch komen stelen, dus we liepen verder. Op onze tweede plek van de lunch zaten ook aapjes, maar makaken en die komen niet te dichtbij want ze zijn bang voor ons. De wilde variant dan want makaken bij tempels, of hier in thailand zijn zo gewend aan mensen dat ze alles stelen, zonnebrillen, telefoons, eten, water, noem maar op. uiteindelijk hartstikke gezellig geluncht met de aapjes. fascinerend om naar te kijken. Ook helaas in de jungle een bloedzuiger op mn enkel gehad en eentje op mn legging die zich naar boven aan het wandelen was. Gelukkig konden de gidsen ze van mij afhalen want ik raakte al lichtelijk in paniek. 

Zaterdag de taxi/bus genomen naar Lake Toba. dit duurde helaas de hele dag om daar te komen maar onderweg gelukkig genoeg te zien. Ook bij de stop om wat te eten waren er weer mensen die op de foto wilden met ons. Zaterdagavond waren we aangekomen op het eiland dat op Lake Toba ligt, je wordt door de ferry gewoon afgezet bij je hotel (ze hebben  allemaal een eigen pier, super handig).Hier kan je lekker rond rijden en overnachten en in de zomer lekker zwemmen in het meer. Maar toen wij er waren had ik het gewoon echt koud dus zwemmen werd het sowieso niet. Zondag de hele dag over het eiland lekker rondgereden en meer van indonesie gezien, ik vond sumatra echt heel erg leuk omdat het lang nog niet zo toeristisch is als andere plekken waar phil en ik samen zijn geweest. Ik was ook blij met eindelijk een andere keuken en andere mensen. Zondagavond zijn we teruggegaan naar Medan want maandagochtend hadden we een vlucht terug naar Bangkok. Ook op het vliegveld waren er weer mensen die met ons op de foto wilden. 

Maandag lekker rustig aangedaan en tijdens zonsondergang naar Asiathique gegaan, dit is een soort markt/winkelcentrum met barretjes aan de grootste rivier van Bangkok. Daar de zonsondergang bekeken en het reuzenrad gedaan, met prachtig uitzicht over de stad. Was weer eens wat anders dan een skybar. Dinsdag moest ik gewoon naar school en Philip is daar naartoe gekomen zodat ik hem Chula kon laten zien en daarna de gratis shuttle konden nemen naar de grote shopping centra's. en in de avond zijn we naar Lebua gegaan, de bekendste skybar van Bangkok, en ook meteen de duurste. Het is zeker leuk om daar een keer geweest te zijn maar ik zou deze skybar zeker niet op de eerste plek zetten. 

Donderdag vertrokken we naar ons volgende eiland, Koh Mak deze keer,. Hartstikke vroeg opgestaan want op ons bus/bootticket stond dat we er een uur van tevoren aanwezig moesten zijn dus Philip en ik braaf om 4 uur sochtends bij het bedrijf aanwezig, nee hoor gewoon nog hartstikke dicht. Ik had beter moeten weten dat een uur vantevoren Thai time is voor een halfuur vantevoren maar de Nederlander in mij dacht, ja ik wil wel op tijd zijn. Gelukkig was de 7eleven gewoon open (24/7 zijn de meeste open) dus we konden iniedergeval een ontbijte halen. Om 5 uur vertrok de bus en rond de middag waren we op Koh Mak. Ook hier een scootertje gehuurd en rondgereden. We hebben ook een kano gehuurd om te kanoën naar de overkant, een onbewoond eilandje (wat inmiddels al niet helemaal onbewoond meer is helaas). en vrijdag overgehopt naar het volgende eiland: Koh Kut/Kood. hier wederom een scooter gehuurd en het eiland bekeken. Heerlijk strand ontdekt en daar hebben we dan ook onze meeste tijd doorgebracht. Zaterdag hebben we ook nog een waterval bezocht, prachtige waterval. Echt zoals je het je voorstelt. Maar ook weer de hele middag op het strand doorgebracht, we waren echt toe aan wat rust. Zondagochtend vertrokken we richting Bangkok weer, want Philip zijn vlucht was maandagochtend. De laatste avond Foodpanda besteld (thuisbezorgd maar beter). Maandag helaas afscheid moeten nemen van Phil en die is nu inmiddels al weer 2,5 week thuis in Amsterdam.

Nu even een update over nu: er komt nog een blog over de afgelopen twee weken maar ik moet ook nog echt wel af en toe studeren. En ik ben de rijst echt helemaal zat, zelfde geldt voor burgers en pizza. Dus ben er echt wel klaar voor om lekker naar huis te gaan en iedereen te zien. 

Liefssss!!

Krabi - Koh Lanta - Khao Sok

Donderdagavond na mijn lessen vlogen we naar Krabi, in het zuiden van Thailand. Hier zijn we 1 nachtje verbleven omdat er ’s avonds helaas geen boten meer gaan naar een eiland. Vrijdagochtend vroeg werden we opgehaald om met de minivan en de Pont naar Koh Lanta te gaan. Op Koh Lanta meteen een scootertje gehuurd om lekker rond te crossen en rond te kijken. We hebben op de eerste dag wat strandjes bekeken en zijn naar het national park geweest in het zuiden van het eiland. Er waren amper toeristen te vinden op het eiland en bijna alles was dicht, dit zorgt voor een relaxte sfeer maar ook wel een beetje uitgestorven. Voor het strand zou ik Koh Lanta niet aan raden, voor de mensen zeker wel. We hebben op de terugweg geluncht in een houten hutje dat uitzicht had over de baai. Voor een van mijn lessen moest ik nog een goede daad doen, vandaar dat we zijn gescooterd naar Lanta Animal Welfare. Deze organisatie vangt zwerfhonden en katten op, zorgt voor inentingen en medische zorg en probeert een nieuw huisje voor ze te vinden. Toen wij aankwamen kregen we een rondleiding door het gedeelte van de honden, een van de gebieden mochten wij ook in om even te knuffelen en aaien, het is zo leuk om te zien hoe blij die hondjes zijn met de aandacht. Maar als kers op de taart mochten we ook nog de puppies socialiseren, deze drie waren zusje en broertjes, alledrie gered uit hetzelfde nest. Ze hadden alledrie huidproblemen maar het meisje van de drie kreeg daar bovenop ook nog longontsteking waardoor haar groei wat achter liep. Dit was voor het eerst dat ze weer gezond waren en dus gesocialiseerd mochten worden. We mochten ze zelfs uitlaten, ik koos voor Boo (het meisje) want ik voelde me meteen verbonden vanwege de grootte hahaha. Boo is ook te adopteren (nog niet over 2 maanden pas want dan pas is ze sterk genoeg om zo ver te vliegen) en ik heb er echt heel veel moeite mee gehad omdat niet te doen, sterker nog mocht iemand mij financieel willen steunen om dat poepje te adopteren – hit me up! Helaas voor nu moest ik haar dus weer daar (gelukkig met goede zorg) achter laten. Hierna hebben we het lekker rustig aan gedaan en gegeten bij het tentje voor ons hotel – Lucky Tree, een grote aanrader als je op Koh Lanta bent (volgende dag weer daar gegeten).

De volgende ochtend helaas weer vroeg op staan , maar wel voor een geweldige ervaring; een snorkeltrip. Heerlijk een hele dag in de zee gelegen, op een heerlijk wit strandje gelegen met lunch en naar de Emerald Cave geweest, dit heeft een “secret” strandje als je door de grot heen zwemt. De grot was nog een dingetje; de zee was best ruig en de grot dus helemaal donker en je moest zwemmen want staan kan je daar niet. Ik heb dit maar gedaan zonder nadenken, Want als ik denk aan water en wat er zwemt dan denk ik dat ik heeeeel snel in paniek was geraakt haha. Het was de ervaring en uiteindelijk uitzicht wel zeker waard. Na deze drukke dag maar even genoten van een cocktail op het strand met uitzicht op zonsondergang. De volgende dag vertrokken we naar Khao Sok, een reis van 7 uur ongeveer. De minivan zou komen om 8, kwam om 8:45 (thai time he), in Krabi moesten we overstappen op een andere minivan die ons twee minuten verderop weer afzette om weer op een andere minivan te stappen. Die laatste overstap heeft trouwens 1,5 uur geduurd, nu snapte we inmiddels hoe een eigenlijk ritje van 3 a 4 uur uiteindelijk 7 a 8 uur heeft geduurd, altijd leuk in Thailand reizen hahaha. In Khao Sok dorp aangekomen werden we gelukkig gratis pickup van het hotel bij het busstation (iets wat ik wel goede service vond).

Op de maandagochtend om 8:30 vertrokken we vanaf Smiley bungalows in het dorp met de minivan naar de pier, we hadden namelijk een overnight lake tour geboekt in het national park. Bij de pier moesten we met de boot voor 40 minuten om bij de lakehouses te komen, middenin het national park. Hier hadden we een mini hutje verwacht waar onze backpacks amper in zouden passen, maar niks was minder waar, het was een mooi huisje aan een drijvende veranda vast, met grote ramen met uitzicht op het water. Er was plek geweest voor 6 mensen in ons huisje, en Floor en ik hadden het helemaal voor ons zelf. Buiten aan de achterkant nog een wc en douche buiten. De middag hebben we lekker gezwommen en gekanood op het prachtige meer voor ons huisje. gelukkig hadden wij zulk ontzettend mooi weer deze eerste dag dat we de waterval konden gaan bezoeken. Dit hebben floor en ik gedaan op onze blote voeten aangezien we slippers aan hadden (ja lekker voorbereid we weten het, ik ben al op zoek naar die achterlijke teva sandalen voor de volgende keer). Maar dit was nog best een pittig stukje omhoog, en naar beneden was nog erger hahaha, maar het water was heerlijk en de ervaring zeker ook. Op de terugweg in de boot vanaf de waterval hebben we de zonsondergang bekeken, en omdat het zulk lekker weer is zijn we allen in het water gesprongen om in het meer, drijvend met lifevest aan de zonsondergang te bekijken, magischer word het bijna niet. ’s Nachts nog redelijk goed geslapen in ons lakehouse behalve dan dat ik wakker werd snachts van het geluid van de vissen (ja vraag me niet hoe).

Dinsdagochtend om 6 u eropuit gegaan om bootsafari te doen en gibbons te spotten, we hebben er twee gezien maar wel van een afstandje. Het allerindrukwekkendste was dat Gibbons ‘zingen’ en dat geluid is ontzettend apart en echt een ervaring om dat een keer te hebben mogen horen. Na de bootsafari hebben we ontbeten en zijn we weer eropuit gegaan om een jungle trekking te doen. Dit was vrij modderig en heel veel door het water heen (vanwege regenseizoen is deze trekking alleen veilig als het niet regent). Het doel was een grot waar je ook in kon, maar aangezien het water zo hoog stond durfde ik er niet in aangezien er langere mensen tot hun oksels in het water stonden en ik niet koppie onder wilde. De hele trekking maar 1 keer gegild en dat was toen er een spinnenweb ineens aan mn knie vastzat, en ja alhoewel ik nu beter om kan gaan met mijn angst voor spinnen vind ik ze in de Jungle nog steeds echt niet vet. Wel ben ik volledig rustig gebleven toen we een slang zagen op een boomstam, dus eigenlijk best trots op mezelf.

Hierna hebben we weer geluncht bij de lakehouse en zouden we om 13u de boot pakken naar de pier, de guide kwam ons vertellen dat het 13:40 zou worden, ook prima. Toen om 13:40 zou het 14:00 worden. Maar om 14:00 begon het keihard te regenen en te stormen (donder, bliksem, konden de overkant van het meer niet meer zien). De boot die wij zouden nemen was inmiddels aan het zinken dus de guides snellen zich er naar toe om de boot te leggen en het slangetje te maken wat er voor zorgt dat het water eruit kan. Nou we zouden 5 minuten wachten op de regen maar door de storm en het feit dat de boot tijdelijk aan het zinken was zijn we uiteindelijk vertrokken om 14:45. Nog steeds in keiharde regen, met de boot die aan het zinken was, floor en ik in poncho en onze backpacks in een vuilniszak. Toen we 3 minuten onder weg waren stopt de motor van de boot er plots mee, en zien we er rook uit komen. Ik vraag; is the boat on fire? Maar de thais bootmeneer sprak geen engels, maar de amerikaan (we zaten nog met 3 andere op de boot) kon mij vertellen; ja de boot staat in de fik. Toen kwam onze andere medepassagier met het feit dat er een jerrycan met benzine naast de brand stond en dat dit precies was hoe een of andere boot ontploft was. Je snapt dat hielp niet en inmiddels waren floor en ik in paniek. Het allerergste; alles wat ik kon denken was; ik heb zulke mooie foto’s genomen, mn camera zit op deze boot. Tot nu snap ik nog steeds niet waarom ik dacht dat dat het allerbelangrijkste was. Gelukkig waren we nog dicht bij de lakehouse en kwam er een andere boot om ons te redden, het vuur te doven en ja hoor, we gingen gewoon op dezelfde zinkende, in de fik vliegende boot verder. Uiteindelijk zijn we na een uur (het duurde wat langer want hij stopte om de zoveel meters om te kijken of de boot nog werkte) gewoon veilig aangekomen bij de pier, waarna we in 2 minivans zijn vertrokken naar het vliegveld (we dachten onze tweede minivan gemist te hebben maar gelukkig konden ze die bellen om ons onderweg op te halen). En uiteindelijk maandagavond weer veilig thuis in Bangkok aangekomen. Ondanks al onze bootavonturen zou ik Khao Sok absoluut aan iedereen aanraden, en zeker weten de overnight lake tour bij Smiley.

De rest van de week nog gezellig met Floor genoten en op vrijdag helaas afscheid moeten nemen (wel na samen gezellig nagels te hebben gedaan). En inmiddels is floor veilig aangekomen in Nederland, deze keer gelukkig zonder vertragingen.

Liefsssss

PS. we hebben nu 6 uur tijdsverschil helaas :(

Suprise/ Project Yes weekend

Hi liever lezers,

heb het dus toch maar opgedeeld in twee blogs, Dan zijn we allemaal weer helemaal bij.

Het weekend wilde ik eigenlijk heel graag Bangkok uit maar mensen hadden verschillende lessen en niemand wilde mee reizen dus we bleven in Bangkok. Maar omdat niemand niks wilde doen hadden we een leuk concept bedacht, met een groep van 8 (later haakte er nog twee aan) verdeelde we de 3,5 dag over 4 paren. Elk paar organiseerde een dag wat een verassing was voor de rest van de groep. Niemand anders mocht weten wat jullie plan was en ze mochten ook geen nee zeggen tegen het plan. Vandaar de naam; project Yes weekend. Ik had samen met Charlotte de vrijdag gekregen om een leuke activiteit te bedenken. Het budget per dag was 1000 baht ( ongeveer 26 euro). Donderdagavond begon yes weekend en Christine en Hugo namen ons mee naar Lasergamen, niet iets wat je snel met een klein groepje doet dus vandaar juist zo leuk te doen met zijn 10-en. Twee teams werden gemaakt en een weddenschap dat het verliezende team bier moest trakteren aan het andere team. Vrijdag was het mijn en Charlotte's dag en wij hadden bedacht om naar een waterpark te gaan, en niet zomaar eentje maar een waterpark op het dak van een winkelcentrum (7e verdieping) met uitzicht over Bangkok. Het waterpark zelf was klein en kinderachtig maar de omgeving en het feit dat het prachtig weer was maakte het ontzettend leuk! Zaterdag was het de beurt aan Jakub en Andreas en ik dacht dat ze vast iets bedacht zouden hebben wat niemand zou willen doen, maar niks was minder waar we gingen naar Chatuchak market, de grootste weekend markt van Bangkok. Hier moesten we allemaal een cadeau uitzoeken voor het winnende team (voor een spel van de avond, we wisten nog niet wat) van 100 baht. Ik koos een olifantenmok. S'avonds bleek dat we beerpong gingen spelen in dezelfde teams als waarin we zaten voor het bedenken van de activiteit, Charlotte en ik waren beide verbaasd over hoe goed het ging, maar helaas niet goed genoeg voor de prijs. Daarna zijn we uitgegaan naar khao san road. Zondag was het plan van Mark en Tessa om naar een escape room te gaan, maar helaas waren we de helft van de groep kwijt aan katers dus werd het brunch met de harde kern. s'avonds hebben we een film gekeken in Siam paragon (een vrij fancy mall hier niet te ver vandaan). grappige hiervan is wel (weird thing in Thailand again) is dat voordat de film begint, na de reclame, speelt er het volkslied met een filmpje van de Koning, het is verplicht om hierbij op te staan uit de stoel. Dit gebeurt voor elke film, elke bios, elke keer.

De rest van de week was weer vrij saai, veel aan school gedaan. Wel heb ik een nieuwe hobby gevonden hier. Samen met andere internationale studenten ben ik gaan voetballen op donderdag, zodat ik weer wat zou sporten. Ookal kan ik er helemaal niks van vind ik het ontzettend leuk om hier een teamsport te doen en uberhaupt weer even lekker te rennen. grappige hier is, het is indoorvoetbal, (weird things in Thailand again) ookal is het min tien in elk klaslokaal hier op het voetbalveldje is er geen airco, alleen ventilator, behoorlijke heftige workout dus.

Vrijdag zijn we, ik Charlotte en Caroline (meisje uit Noorwegen) vertrokken naar Koh Lipe, een eiland helemaal in het Zuiden van Thailand. Hier wilden we even heerlijk tot rust komen na alle hectiek. Koh Lipe is echt een prachtig eiland met witte stranden en blauwe zee, en verrassend genoeg nog mooi koraal (op heelveel toeristische plekken is dit helaas niet meer het geval). Omdat we vrijdagavond aankwamen konden we pas zaterdagochtend echt naar Koh Lipe want savonds gaat er geen boot meer. Zaterdag hebben we lekker geluierd op het strand en lekker gegeten. Zondag hebben we maar een snorkeltrip geboekt aangezien het koraal om Koh Lipe heen ontzettend mooi is en er veel verschillende vissen zitten. De enige vis die ik absoluut niet wilde zien, heb ik wel gezien (triggerfish, een uitermate agressieve vis met een territorium omhoog wat het moeilijk maakt om van de vis weg te komen) en de enige vis die ik supergraag wilde zien, helaas niet gezien (Lion Fish). De Lion fish is blijkbaar lastig te vinden want op de malediven zit de vis ook, en ook daar heb ik hem/haar helaas niet gezien. Zondagavond waren we doodmoe en konden niet wachten om in bedje te kruipen, helaas was er een indringen in ons bamboehuisje: een kakkerlak in de badkamer. Dus wij gingen eropuit naar 7eleven om een spray te kopen zodat we de kakkerlak konden vermoorden en gauw konden slapen, Helaas toen we de eerste vermoord hadden vonden we nog twee andere; deze keer in een toilettas en tussen onze tassen in. Drie mensen doodsbang voor kakkerlakken waren we er helemaal klaar mee en besloten alles in te pakken en een ander hotel te zoeken. Helaas is Koh Lipe een klein eiland en aangezien het al 23:00 was konden we niks meer vinden. De avond hebben we besteed in 7eleven (24 uur per dag open) totdat er redders in nood kwamen van de organisatie die we eigenlijk op maandagochtend wilde helpen. Op Koh Lipe is er namelijk een organisatie die het plastic opruimt op het strand op Koh Lipe en omgelegen Eilanden, wij wilden maandag graag mee om te helpen. Helaas aangezien het inmiddels 4 uur snachts was voor we gingen slapen is dat helpen niet meer gelukt omdat we zo ontzettend moe waren. Helaas ons weekend om bij te komen niet zo goed gelukt. Maandag gingen we terug naar Bangkok want dinsdagochtend hadden we alledrie les.

Woensdag heb ik weer eens een nieuwe skybar uitgeprobeerd (dit om mijn gidsstatus van Bangkok te verbeteren.) Deze keer zijn we naar octave geweest, en inmiddels ben ik al een keer terug geweest want het uitzicht vanaf deze skybar is overweldigend en de drankjes zijn niet zó duur als bij de bekende skybars (Lebua en Vertigo). Al blijft het uitzicht vanaf Vertigo wel echt het allermooist, Lebua ben ik nog niet geweest. Die week en weekend daarna ben ik alleen maar bezig geweest met school want ik had midterms, dus leren leren en alleen maar leren. Na mijn midterms keek ik er heel erg naar uit Florence weer te zien, die mij kwam opzoeken.

Floor zou aankomen vrijdagochtend om 9:40. Helaas had zij haar overstap in Istanboel gemist en daardoor 24 uur vertraging, dus ik moest tot zaterdag wachten om haar te zien. Op zaterdag hebben we saai boodschapjes gedaan. Zondag vetrokken we meteen ’s ochtends vroeg naar Kanchanaburi met de trein. De trein gaat een stuk over een rails die Death Railway is genoemd. Ook in Kanchanaburi en daaromheen kan je duidelijk dit stuk geschiedenis zien. De death railway is namelijk een stuk treinrails die is gebouwd door krijgsgevangenen in de tweede wereldoorlog, omdat de omstandigheden zo slecht waren en het werk zo ontzettend zwaar, zijn er heel veel omgekomen tijdens de aanleg van deze spoorweg, vandaar de naam ‘Death Railway’. Floor en ik hebben zowel een stuk van de spoorweg bezocht als de begraafplaats waar veel van de overledenen nu liggen (ze zijn herbegraven, eerst lagen ze naast de spoorweg begraven). Om maar heel cru over te stappen op onze volgende activiteit zijn we de meest bekende waterval van Thailand gaan bezoeken, twee uur op de scooter door een nationaal park kwamen we aan bij Erawan waterfalls. Dit is een waterval die bestaat uit 7 verdiepingen, wij zijn tot de 5^e maar gekomen want toen wij aankwamen bij de 4^e kwamen Floor en ik erachter dat het ging sluiten om 15:30 en op dat moment was het 15:27. Gelukkig hebben we nog wel de kans gekregen om even te zwemmen, want my oh my wat was het ontzettend warm in Kanchanaburi, in combinatie met dat klimmen hadden we de duik heel hard nodig. Op maandagmiddag hebben wij de trein weer teruggenomen naar Bangkok, deze trein is alleen 3^e klasse dus er zijn prettige manieren om het land door te komen, maar je ziet wel veel van het ‘echte thailand’. Ook is het een goede activiteit om af te vallen, niks geen bikram yoga voor nodig want in de 3^e klasse trein zweet je alles er gewoon uit en je hoeft alleen maar ervoor stil te zitten.

Dinsdag ben ik naar school geweest en heb ik mijn Thaise Student/debitcard op gehaald, woensdag ben ik de hele dag naar school gegaan en ’s middags hebben we een les Muay Thai gedaan, heeft alleen niet bijster veel geholpen dus misschien moeten we iets intensiever gaan trainen. Vandaag saaie dag hele dag school, en dit weekend een hele leuke trip voor de boeg staan. Maar dat komt in de volgende blog.

Liefs!!!

Weird things of Thailand

Hi lieve bloglezers,

Het is al een tijdje geleden dat ik wat heb gepost, maar in het begin is alles nieuw en heb je gewoon iets meer te vertellen dan dat je er al een tijdje bent. Maar ik schrijf braaf alles op wat ik tegenkom zodat ik het in een langer verhaal aan jullie kan vertellen. Alleen even proberen te herinneren waar ik was gebleven hahah.

Vanaf waar ik gebleven was ben ik zaterdag met Charlotte naar Bang Kachao gegaan, dat wordt ook wel de groene long van bangkok genoemd, het is een eiland met een groot park en veel groen en weinig (tot geen) auto’s. Het idee is dat je daar een fiets huurt en rondfietst, dit hebben we dan ook gedaan. Ik heb er super van genoten, eindelijk frisse lucht en fietsen weer, voelde me helemaal thuis en zou dit ook aanraden voor iedereen die bangkok bezoekt voor meer dan 3 dagen haha. Zondag zijn we met een groepje naar Ayutthaya gegaan, de oude hoofdstad van Thailand. Een samenvatting is: zweet overal (bloedheet daar om een of andere reden) en heel veel tempels, die overigens 1/5 van de prijs zijn met onze Chula ID’s. Het is prachtig maar vond het niet zo speciaal dat ik dit mensen zou aanraden om hier heen te gaan. We zijn heen en terug gegaan met de 3e klas trein (kost ongeveer 70 voor een twee uur durend ritje). Hier heb ik wel weer ontdekt hoe asociaal aziatische mensen soms kunnen zijn. Werden volop foto’s gemaakt van mij door een vrouw en daarna begon ze met de flits aan te filmen, toen ik nee schudde boeide het haar geen drol, ik was zo versteld hiervan dat ik niks durfde te doen en toen waren we al op bestemming dus moesten we gauw de trein uit. Ik kan er toch niet bijkomen dat rond zo een wereldstad mensen nog steeds versteld staan van blond haar, maar ze komen dus nog steeds voor.

Wat mij trouwens mega erg opvalt in Thailand, voornamelijk Bangkok is dat afvalbakken blijkbaar een schaars goed zijn. Er ligt vrij weinig troep over het algemeen in de stad (en al helemaal niet in de mrt) maar toch zijn er zo ontzettend weinig afvalbakken en het lijkt mij toch niet zo lastig om er af en toe een op straat te plaatsen maarja wie ben ik he. Voorlopig draag ik mijn afval dan maar even mee totdat ik een afvalbak tegen kom.

Maandag en dinsdag saaie dagen met huiswerk en school. Voor een van mijn huiswerk opdrachten moest ik MRT security interviewen, heel leuk idee maar ze mogen dus geen vragen beantwoorden, dat was dus een dikke flop. In plaats hiervan hebben we dan maar geobserveerd zodat we ons huiswerk wel konden maken (zit samen in een groepje met een Thais meisje; Mook) en het viel ons op dat mensen in Chula uniform niet gecheckt worden, of sowieso als je tas gecheckt wordt dat ze niet echt kijken. Inmiddels kent de security officer bij ‘mijn’ MRT station mij al en groet ze me elke ochtend lief, ze kijkt dus ook nooit meer in mijn tas ookal gaat het alarm af... Vraag me sterk af hoeveel veiliger het is. Om hier op in te haken heb ik nog een grappige observatie over Thailand. Iets wat we in Nederland of door machines laten doen of door 1 persoon wordt hier minstens door 3 uitgevoerd. Het goede daarvan is dat de werkloosheid naar beneden gaat, minder leuk is dat het ontzettend ineffectief is en het soms ook 3 keer zo lang duurt. Als het geregend heeft; dan moet je natuurlijk met z’n 7-en de straat gaan ‘bezemen’ zodat het water in de put gaat (of je maakt gewoon een betere put). Bij 7 –eleven staan ze altijd minimaal met 5, al is dit nog het meest effectieve bedrijf. Vaak is de helft van het personeel ook gewoon niks aan het doen, heel frustrerend voor een ongeduldige Nederlander. Deze paragraaf doop ik even: “rare dingen in Thailand”. Charlotte en ik waren samen naar de Nightmarket, maar zoals vaker hier begon het plots ineens keihard te regenen, echt keihard. Dus Charlotte en ik (Belg en Nederlander die we zijn) zijn niet bang voor regen en wilde naar de MRT. Dus dan loop je gewoon door de regen, natte sokken en al naar je doel toe. Thaise mensen kijken je dan aan (zie ook eerdere blog) alsof je helemaaaaal gek bent geworden in je hoofd. Thaise lopen niet door de regen, wat er ook gebeurt ze zorgen dat ze droog blijven. Dan nog wat dingetjes die mij opvallen zijn: 1. Geen toiletpapier op school (sorry ik ga die spuit echt niet gebruiken, dus ik neem mijn eigen toiletpapier wel mee.) 2. Het feit dat de liften in Thailand willen dat je er tussenkomt, ze gaan erg snel en vooral agressief dicht, wat er voor zorgt dat iedereen altijd het lift open knopje ingedrukt houd tot iedereen erin zit of eruit is. 3. Bodylotion zonder whitening erin vinden was nog een hele opgave. Ik vroeg het aan het meisje in de winkel en die snapte er maar niks van waarom ik geen whitening in mijn bodylotion wilde. (mijn huid droogt hier zo erg uit, vandaar de bodylotion, maar ik werk ook hard aan zwart terugkomen dus whitening is niet mijn ding). Uiteindelijk gelukkig gevonden. Overigens hebben ze ook deodorant met whitening, zonnebrand, foundation, douchegel, eigenlijk praktisch alles.

Oeiii deze blog is toch langer dan ik dacht, dus ik post deze nu, en dan morgen (of later vandaag) post ik de rest van het verhaal, maar dan hebben mama en papa wat te lezen in de trein misschien.



Liefs!!!

Week 4, Hua Hin, week 5 (half)

Hi lieve mensen,

Deze twee weken is er niet heel veel gebeurd vandaar wat langer tussen de blogs. Week 4 begon met een bezoekje aan de skybar in de avond, deze keer probeerden we Above Eleven want aangezien het regende wilde we een skybar die overdekt was. Het doel is om na dit semester de meeste skybars gezien te hebben en onze bezoekers de beste aan te kunnen raden.

Op dinsdag zijn Charlotte en ik naar Khao San Road (de backpackers/partystraat) gegaan op zoek naar prullaria voor ons thema feestje op donderdag. We gingen in onze uniforms aangezien we iedereen overal in uniform heen zagen gaan dachten we leuk we proberen dat ook eens ipv een set kleding mee. Dit was niet de juiste keuze want aangezien het een toeristen buurt is werden we heel vreemd aangekeken haha, maar het was wel weer een ervaring en iniedergeval werden we niet voor volledige toeristen aangezien (het blonde haar maakt het moeilijk om volledig local te worden). Aangezien onze missie voor prullaria niet geslaagd was zijn we woensdag, na school, weer naar het o zo geliefde en chaotische MBK gegaan. Hier zijn we echter ook niet geslaagd dus we hebben het uiteindelijk gedaan met de middelen en kleding die we hebben meegenomen. Vanaf MBK naar huis heb ik voor het eerst de scootertaxi in bangkok gepakt, ik scheet in mn broek maar het is zeker de beste optie om je te verplaatsen hier aangezien er sochtends en vanaf 4 tot 8 file staat en je dus een uur doet over een stukje van 10 minuten, helemaal als het regent ben je de lul. Donderdag hadden we dan ons themafeestje; the great gatsby op een rooftop, prachtige rooftop bar dit overigens, alleen weinig uitzicht. Vrijdag lekker uitgeslapen en s'avonds met een groepje naar de badplaats Hua Hin vertrokken.

Zaterdag in Hua Hin zijn we eerst naar Monkey Mountain gegaan. Je raad het al een heuvel met heel veel apen en een tempel (er is altijd een tempel). ik scheet in mn broek omdat die apen mensen gewend zijn en dus vrij dichtbij komen maar de rest van de groep vond het helemaal geweldig. blijven grappige dieren om naar te kijken. In de middag zijn we naar het strand gegaan. Het strand in Hua Hin is niet echt een plaatje waard zeg maar en in het water zitten ontzettend veel kwallen, waaronder ook erg giftige dus daar ben ik maar niet in gegaan. Wel heb ik voor het eerst in 10 jaar weer eens paard gereden, had ik erg naar uitgekeken omdat weer eens te doen, en op het strand maakt het wel extra leuk. Zondagochtend wilden we naar het strand weer gaan (deze keer een andere zonder kwallen) maar helaas begon het met regenen dus hebben we gezocht naar een leuk tentje voor een uitgebreid ontbijt. Charlotte laten we altijd los op het vinden van een leuk tentje en ook deze keer is ze er weer in geslaagd: een tentje met veel plantjes en het allerbelangrijkste: nutella wafels :). Om 14:10 hebben we de trein naar Bangkok gepakt omdat Charlotte treinreizen moet maken voor haar schoolopdracht en we wilden haar niet alleen laten. De vier canadezen van de groep zijn met de shuttle gegaan omdat ze de 3e klas trein niet wilde pakken. Uiteindelijk bleek de trein een fantastische keuze: 1. Reuze goedkoop (44 baht) 2. veel zitplekken dus we hadden elk een bankje voor 2 (nou zeg maar 1,5) persoon voor onszelf. 3. doordat de ramen openkonden was er een heerlijk bries waardoor de temperatuur heel aangenaam was (de 3e klasse heeft geen airco). 4. erg mooi uitzicht over echt Thailand. Ik heb zelfs even kunnen liggen en slapen in de trein. Door deze fijne ervaring gaan we deze week met de trein naar Ayutthaya. Enige nadeel van de trein is dat het twee keer zo lang duurt als de shuttle, maar ach op tijd weg en er is niks aan de hand.

Maandag heb ik de hele dag huiswerk gemaakt aan het zwembad (tot het ging regenen, toen toch maar naar binnen verplaatst). @ papa zie je wel ik zit wel aan school alleen dat is heel wat saaier om over te schrijven he. Dinsdagochtend nam ik de shuttle naar school, maar deze heeft er een uur over gedaan want het had geregend de ochtend (het regende dus inmiddels al niet meer) en dan is het verkeer helemaal op slot. gelukkig gaat de shuttle altijd ruim op tijd en was ik dus ook nog op tijd voor mijn presentatie die ochtend. Dinsdagmiddag de gratis shuttlebus van Chula gepakt (er zijn er 5 met verschillende routes, een hiervan pakken we altijd naar het winkelcentrum) om Charlotte op te halen bij central world (winkelcentrum waar zij les had). We zijn gezellig naar het Unicorn cafe gegaan, dit was een leuke ervaring maar ik zou het niet snel aanraden aangezien het ontzetten gadverdamme zoet is (kan je nagaan als ik dat al vind). Mijn chocodrankje was dan wel lekker maar de slagroom erop echt ontzettend smerig dus dat verpestte het in het algemeen een beetje teleurstellend. het decor was het wel weer helemaal waard haha. Woensdagmiddag na school meegedaan met Thaise les; we hebben wat geleerd over thaise geesten, Thai Dance geoefend (ik kan er helemaal niks van) en een Thais souvenirs geweven van lemongrass. De rest van de week alleen maar op school gezeten en vandaag even aan het bijkomen van alles en lekker bij het zwembad liggen, boodschapjes doen etc.

Tot snel,

Liefs

Luna

Chiang Mai

Donderdagmiddag meteen na mijn laatste les doorgegaan naar het vliegveld. Om 19 uur vlogen ik, Olivia en Janni naar de rest van de groep toe die daar al was. Omdat we wat later aankwamen hebben we die avond niet iets speciaals gedaan. De volgende dag zijn we erop uitgegaan om scooters te huren. We waren een groep van 10 waarvan 2 geen rijbewijs hadden, 4 nog nooit hadden scooter gereden en 2 niet wilde rijden. Uiteindelijk na heel veel gedoe de 5 veiligste bestuurders gekozen en op pad gegaan. 5 chaffeurs met ieder iemand achterop. De voorste van de groep was verantwoordelijk voor de navigatie de laatste van de groep was verantwoordelijk voor of we iedereen nog hadden, en ja het is gebeurd dat we tijdelijk iemand kwijt waren.

Dus met de hele groep onderweg naar een waterval, want die heb je niet in Bangkok en we wilden graag even kijken of we konden zwemmen daar. We waren ik gok 15 minuten op weg toen we in een politieval zijn gereden. Van de 5 bestuurders hebben er twee een internationaal rijbewijs, ik en Christine. Ik was die van mij vergeten in Bangkok en die van Christine was niet geldig voor de Motor. Lang verhaal kort; niemand had een geldig rijbewijs en dus krijgen we alle 5 een boete. De boete was 500 baht, dit komt neer op ongeveer 13 euro. Na het betalen van de boete hadden we 3 dagen een bewijs en mochten we dus doorrijden. Stel je voor in nederland je wordt aangehouden voor niet hebben van het juiste rijbewijs voor het voertuig en daarna mag je vervolgens doorrijden, maarja het is typisch Thailand.

Bij de waterval aangekomen konden we niet zwemmen helaas en begon het ineens keihard te regenen, dus zijn we gaan lunchen bij een straattentje onderaan totdat het zou stoppen met regenen en we weer veilig de weg op zouden kunnen. hierna zijn we doorgereden naar - jawel je kan het raden - een tempel haha. Ook in deze tempel, grote gouden buddha met heel wat kleintjes eromheen. Oh en veel goud eromheen natuurlijk. Na de tempel was het rond een uur of 16 en wilden we nog wat doen dus zijn we doorgereden naar de Grand Canyon van Chiang Mai. Dit is een meer met eromheen Grand Canyon like gesteente. Hier kan je zwemmen, paddle boarden en lekker relaxen even. Eindelijk konden we dus even lekker zwemmen. Op de weg terug naar het hotel zijn we gestopt bij een heel schattig restaurant waar we rustig even hebben gegeten waarna we zijn terug gereden.

De derde dag in Chiang Mai gingen 8 van de groep naar een Elephant Sanctuary, maar ik voelde me hier niet helemaal prettig bij om dat niet al die Sanctuaries zo goed zijn voor de olifanten als ze beweren. Ik ben dus samen met Nafiz erop uitgegaan in Chiang Mai. Het grote verschil tussen Bangkok en Chiang Mai is dat Chiang Mai wel gezellige kleine straatjes met winkeltjes heeft en handicraft dingetjes. in de namiddag zijn we samen naar de zaterdag markt geweest (echt een aanrader!). Deze markt heeft heel veel handgemaakte dingetjes maar ook natuurlijk de usual tourist crap. Goed onderhandelen is nodig maar de prijzen hier zijn nog niet zo gek als op andere toeristen plekken waar ze weten dat ze veel meer aan je kunnen vragen. Op de markt hebben we ook avond gegeten, ik had fried rice met ei gehaald (een heel vakje vol, bijna philip portie) en dit kostte mij 20 baht, oftewel zo een 50 cent. Koken hier is duurder dan uiteten gaan en aangezien ik geen keuken heb doen we dus elke dag halen of uiteten.

Zondag (gister) zijn we naar huis gevlogen en ben ik smiddags naar de Tesco (grote supermarkt) gegaan om een matras te halen zodat ik beter kan slapen eindelijk, want de bedden hier zijn zo hard dat ik telkens wakker werd snachts. Hopelijk wordt dit nu beter.

Nou voorlopig weer even genoeg te lezen voor jullie,

liefs!

Week 3

Oke deze week 2 verhalen om het overzichtelijker te maken.

Omdat we graag Bangkok een beetje proberen te leren kennen proberen we op vrije dagen leuke culturele of mall uistapjes te doen om zo ook te weten wat de moeite waard is voor de mensen die ons hier komen opzoeken. Deze week gingen we naar het Jim Thompson huis. Jim Thompson is een Amerikaan die de thaise zijde industrie bekend heeft gemaakt, zijn huis kan je hier bezoeken en dat is erg indrukwekkend ontworpen door hemzelf. Een taxi krijgen hier om de hoek is nogal lastig, Grab is vaak duurder dus uiteindelijk zijn we beland in de TukTuk. Ik vind de Tuk Tuk ritjes altijd hartstikke gezellig en wel een leukere manier van transport dan taxi of MRT. Helaas voor ons stopte deze TukTuk met werken midden op de weg voor het stoplicht, en die ging niet meer aan ook niet na dat de stoel eruit was gehaald om de volledige motor te bekijken (zie foto's). Gelukkig waren we om de hoek van waar we moesten zijn en zijn we dus de rest gelopen. Ik mis het hebben van eigen vervoer heel erg hier, en ook de vrijheid om lekker rond te lopen en alles dichtbij te hebben, want Bangkok is wel echt veel groter dan mijn geliefde Amsterdam.

Als iemand mij zou vragen om Bangkok te omschrijven zou ik zeggen dat het voornamelijk de grote contrasten zijn die de stad interessant maken. Naast een giga luxe mall kunnen zo allemaal kleine huisjes staan die half in elkaar geflansd zijn. Of naast een prachtige tempel met goud en veel buddha's een lelijk grijs saai gebouw. Echt de gezellige schattige buurtjes heb ik nog niet helemaal ontdekt, maar dat komt hopelijk nog.

Ook deze week heb ik weer een tempel bezocht (na mijn semester heb ik ze allemaal gezien, misschien moet ik dan overgaan op kerken bezoeken). Deze keer gekozen voor de golden mount & Wat Sraket. Deze tempel heeft een prachtig uitzicht over Bangkok, en ook hier kun je weer de contrasten van de stad heel goed zien. Ook heeft deze tempel uiteraard een grote gouden buddha en meerdere kleine. Maar het uitzicht was waarvoor we gingen en dat was zeker indrukwekkend.

Het is hier natuurlijk nu regenseizoen waardoor het meestal wel regent tussen 4 en 6, iniedergeval vorige week wel. Deze week werd het weer gelukkig iets beter en heb ik zelfs de zon gezien, dit gebeurt bijna nooit omdat er of bewolking ofwel smog is waardoor het wel hartstikke warm kan zijn en sommige kunnen zelfs verbranden maar echt zon zie je weinig. Soms regent het helaas ook hele dagen, en dat betekend dat taxi's duurder zijn (die willen dan niet meer op de meter rijden) en ook amper te krijgen.

Woensdag hadden we het BBA welcome diner, een etentje georganiseerd door de universiteit en leerlingen die vanalles plannen voor de internationale studenten die komen studeren aan Chula. Dit was in een super chique hotel met een buffet. Tijdens en voor het eten was er 'entertainment' in de vorm van traditionele thaise muziek, groepjes van landen die dance battle deden , karaoke of stand up komedie.

Op donderdag ben ik met een gezellige groep vertrokken naar Chiang Mai in het noorden van Thailand, hier maak ik even een aparte blog over.

Liefs

Week 2

Oke mijn tweede les week zit er op en het is mij gelukt om 5 vakken in drie dagen te krijgen, dit geeft me een weekend van 4 dagen, en dat is natuurlijk heel erg fijn :)

Afgelopen zaterdag ben ik met een groepje mensen die ook in hetzelfde apartementen complex verblijven naar Grand palace gegaan, de grootste toeristische attractie van Bangkok. We zijn hierheen gegaan met de taxi en de boot (leukste route om te doen). Het Grans palace is een groot complex met dus koninklijke gebouwen maar ook tempels en muurschilderingen, erg indrukwekkend maar minder groot dan ik eerst dacht. Om hier een beetje lol te hebben hadden we besloten dat we elke toeristische originele pose na gingen doen die we zagen, we zijn tot drie leuke groepsfoto's gekomen (zie de foto's). Na dit avontuur wilde we ook nog even china town ontdekken om maar meteen de grootste toeristische trekpleisters van Bangkok te kennen, om hier te komen namen we de tuk tuk en omdat de tuktuk drivers erg goed zijn in afzetten en onderhandelen besloten we om met 6 de tuk tuk te pakken, dit paste net aan maar het werkte hahah.

Zaterdagavond heb ik mijn was weggebracht omdat mijn uniforms vies waren, Ja ik laat mijn was door een winkel doen aangezien het hier bij Nonsi (mijn appartementencomplex) 50 baht kost voor wassen (dan moet je dus nog drogen) en ook nog eigen wasmiddel moet aanschaffen en als ik het laat doen (dan strijken ze en drogen ze het ook voor mij) kost het 60 baht per kilo, nou dan is mijn keuze snel gemaakt aangezien ik ook graag mijn was niet allemaal bij elkaar flikker.

Zondag ben ik met Charlotte en Dahlia naar de Chatuchak weekend market geweest, een markt met vintage maar voornamelijk fake kleding. Het was zo groot dat we maar een klein deel hebben gezien maar alledrie hebben we wat gekocht haha. Hierna hebben we lekker wat gegeten bij een thaise streetfood market.

Dan nog even wat dingetjes over mijn universiteit en school hier:

nummer 1: de airco staat in Thailand overal, dus ook op mijn uni, op min tienduizend. Dit zorgt er dus voor dat ik altijd een vestje bij me heb naar school of als ik lang in de taxi moet of mall. (meteen dus ook een tip voor de mensen die mij komen opzoeken: neem een vestje mee).

nummer 2: ik ben nog steeds niet gewend aan wat ik de naam thai time heb gegeven: het feit dat leraren bijna standaard 15 minuten te laat zijn, je zelf als je de auto neemt een uur te laat ergens aankomt en nooit iets na de les plannen want de les eindigt nooit, maar dan ook nooit, op tijd. en het allerirritantse vind ik misschien wel dat thaise mensen hier totaal niet druk over maken, en ik ben nederlands dus ik haaaaat wachten hahahaha. Hopelijk wen ik hier snel aan.

Nummer 3: terwijl mensen in Sri lanka (soms ook wel in Thailand) rustig voordringen maken ze hier dus meestal hele nette rijen (voor uit checken bij de metro maar ook voor wachten bij de lift op school.

Nummer 4: ik ben wel al wel gewend aan het feit dat je doei kan zeggen tegen je personal space in Thailand, want de lift past rustig 20 mensen (eigenlijk 13 maarja kleine thaise mensen).

Gister middag zijn we wezen bowlen en karaoke zingen met onze thaise buddies en de exchange studenten, Wat een spektakel die karaoke hier haha, ik heb het maar bij bowlen gelaten, al was ik daar ook niet erg goed in.

Nou dat was het weer voor deze blog,

Liefs!